In 2014 besloot ik om mijn naaimachine te gebruiken als kleurdoos. Ik ben steeds abstracter gaan werken. Waarbij ik  één of enkele beeldelementen kies uit het thema waar ik aan werk.  Daar vorm ik op ambachtelijke wijze een  beeld mee. Mijn liefde voor polyester wordt uitgewerkt in lagen van synthetische materialen. Mijn borduurwerk wordt op een antieke industriële naaimachine gemaakt, uit de vrije hand geborduurd.

Ik gebruik een heldere en eenvoudige vormentaal. Meestal abstract, heel soms met herkenbare elementen. Waarbij  gesmolten synthetische stoffen, soms driedimensionaal toegepast, een verrassend natuurlijk ogend resultaat opleveren. Het borduurwerk wordt telkens weer weggesmolten en opnieuw opgehoogd, waardoor de lagen stof en garen meer de associatie met abstracte schilderkunst oproepen dan met textielkunst.